مصاحبه ها و یادداشتها

ده فرمان روش شناسی

این جلسه به راهکارهایی می پردازد که خوانش کتاب «روش شناسی علوم سیاسی» را تسهیل می کند

گروه متدولوژی انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی در تاریخ اول خرداد 1401 جلسه «ده فرمان روش شناسی: مطالعه کتاب روش شناسی علوم سیاسی» را برگزار کرد.

مقدمه: کثرت گرایی روش شناختی و همروی روش شناختی به عنوان مبنا و محور کتاب. تفاوت روش تحقیق و روش شناسی. خودخوان نبودن کتاب.

ده فرمان روش شناسی:

1- بین روش اندیشیدن سیاسی و روش فهم اندیشه سیاسی تمایز قائل شوید.

2- پیش فرضها و اصول هر روش را به شکل مجزا تبیین کنید.

3-در مرحله بعد، به کاربرد و تطبیق روش بر مسائل سیاسی بپردازید.

4- در تطبیق فوق، بر مسائل مربوط به اسلام و ایران متمرکز شوید.

5- به کارآمدی ها و محدودیت های هر روش آگاه باشید، و آنها را با هم مقایسه کنید.

6- روشهای اثباتی تر (فصول دوم تا چهارم) را از روشهای ناقد (فصول پنجم تا هفتم) آن متمایز کنید (و نقد روشهای دسته دوم بر روشهای گروه اول را پیدا کنید).

7- به نظریه های موجود در یک حوزه روش شناسی به شکل مستقل نگاه کنید (هرمنوتیک یا گفتمان واحد وجود ندارد) (هرمنوتیک هستی شناسانه روش نیست).

8- در صورت امکان، از مزایای روشهای ترکیبی و بینارشته ای بهره برید (به شکل خاص، مکتب آنال از روشهای مختلف استفاده می کند و حوزه مطالعات آینده پژوهی از روشهای مختلف و بینارشته ای بهره می برد).

9- در صورتی که مبانی معرفتی دو یا چند روش با هم ناسازگار است، از روشهای ترکیبی استفاده نکنید.

10- در صورتی که یک روش با مبانی معرفتی اتخاذ شده توسط شما منافات دارد، از آن به عنوان «بصیرت» بهره برید (به طور مثال، استفاده از روشهای نسبی گرایانه با اعتقاد به وحی و مانند آن سازگاری ندارد؛ اما وضعیت برای اسلام دو و اسلام سه این گونه نیست). 

889 مرتبه بازدید
در حال ارسال...